بارش باران اسیدی نقطه آغازین سخت شدن آبها سیاره زمین میباشد که امروزه باعث ایجاد معضلات زیادی برای بشر شده است. حاصل ترکیب آب خالص هگزاگونال با دی اکسید کربن موجود در جو زمین تشکیل اسید کربنیک می باشد. H2O + CO2 à H2CO3 پس از تشکیل باران اسیدی و به خورد این باران با سطح زمین املاح موجود در سطح خاک که عموما مملو از ترکیبات کلسیم و منیزیم میباشد با اسید کربنیک حاصل بارانهای اسیدی ترکیب شده و شروع ساخت ساختارهای مختلفی از ترکیبات دیگه از جمله ساخت بی کربنات کلسیم از کربنات کلسیم میگردد. CaCO3+CO2+H2O <--> Ca(HCO3)2 شکل شماره2- تشکیل بی کربنات کلسیم از کربنات کلسیم سطح خاک و اسید کربنیک در این مرحله آبهای ما دارای املاح مختلفی مانند کربنات کلسیم و بی کربنات کلسیم هستند. وجود املاح فوق باعث سخت شدن آبهای سطحی و زیر سطحی میگردد. اما همانگونه که میدانیم واکنش شیمیایی بالا یک واکنش برگشت پذیر میباشد. یعنی با وجود عوامل جغرافیای محلی مانند حرارت به حالت قبلی قابل برگشت هستند این اتفاق به دلیل ناپایدار بودن بی کربنات کلسیم میباشد. حال با توجه به تغییرات برگشت پذیر بودن بی کربنات کلسیم به حالت پایدار خود و باتوجه به تعییرات برگشت پذیر بودن بی کربنات کلسیم به حالت پایدار خود و باتوجه به ناخواسته بودن هر دو حالت پایدار و ناپایدار این دو ترکیب ضد رسوب های فیزیکی مانند مغناطیس استاتیک و اولتراسونیک میتوانند با توجه به قرار داشتن بلور در ضعیفترین حالت با ایجاد اختشاش شدید بلور را در لحظه دچار دگرگونی تبلوری نماید. این دگرگونی حاصل سست شدن پیوند هیدروژنی ملکول آب. بطور کلی برای تبلور کلسیم در طبیعت سه دسته ساختمان فیزیکی وجود دارد که عبارتند از: بلور کلسیت: که غالبا عنصر کلسیم در طبیعت با این ساختار بلوری موجود میباشد. بلور آراگونیت: که پس از کلسیت بیشترین درصد را از تبلور کلسیم در طبیعت به خود اختصاص میدهد. بلور واتریت: این بلور بسیار نادر بوده و سهم بسیار کمی از تبلور کلسیمی را به خود اختصاص میدهد. البته در این مبحث ما به دنبال تغییرات کلسیتی و آراگونیتی بشرح زیر میباشیم: بلور کلسیت الف) همانطور که ذکر شد بارزترین نوع بلور کلسیم در حالت بی کربنات کلسیم بلور کلسیت است که دارای ساختمان فیزیکی زیر میباشد: شکل شماره4- بلور کلسیت ب) بلور کلسیت دارای خواص فیزیکی زیر می باشد: به شدت متمایل به رسوب گذاری در جداره ها و سطوح میباشد و رسوب برجای مانده از آن متراکم است. رسوب این بلور پس از مدت زمان اندکی بسیار سخت خواهد شد. ساختمان فضایی متخلخل این بلور اجازه جذب سطحی را به دیگر املاح میدهد که این امر به هیچ وجه مطلوب مصرف کننده نمیاشد. با تجاوز دمای سیال از 30 درجه سانتیگراد تمایل به رسوب گذاری در این بلور به دو برابر حالت طبیعی افزایش خواهد یافت. بلور آراگونیت الف: این دسته تبلور بسیار کمتر از کلسیت در طبیعت آزاد مجود میباشد و دارای ساختمان فیزیکی زیر است: ب: خواص بلور آراگونیت عبارتند از: میل شدید به تعلیق در سیال و عدم تمایل به چسندگی به سطوح رسوب برجای مانده از این بلور بسیار نرم است عدم جذب سطحی دیگر املاح به علت ساختمان منظم آراگونیت و باسیلی شکل بودن ملکول آن بر خلاف کلسیت، آراگونیت در صورت بالا رفتن دمای سیال از 30 درجه سانتیگراد چگال تر شده و میل به تعلیق آن افزایش می یابد. نتیجه گیری حال که تفاوت های بلور کلسیت و آراگونیت را درک نمودیم، میتوان به این نکته اشاره نمود که نقش مهم سیستم های مغناطیسی باتوجه به ایجاد اختشاش در لایه های سیال در حال حرکت میتواند بلور کلسیت را در ضعیفترین حالت به بلور آراگونیت تبدیل نماید که این تغییر پلی مورفی و ناپایدار میتواند از رسوب گذاری آب حاوی املاح کلسیمی جلوگیری نماید. *منبع اطلاعات فوق الذکر شرکت پایا تجارت می باشد و استفاده از اطلاعات آن با ذکر منبع بلامانع می باشد.